Boli mnie mózg!

I to bardzo, gdyż widzę, jak gatunek homo sapiens coraz bardziej popada w odmęty absurdu. Nie wiem, na ile jest to kwestia panującej aktualnie mody i szeroko rozumianego postępu, ale rzeczywistość coraz bardziej mnie przytłacza. Współczesny świat epatuje bowiem zepsuciem moralnym, duchową degrengoladą oraz wyjątkową głupotą. Dlatego boli mnie głowa. Czasami nawet zastanawiam się, czy aby na pewno wszystko ze mną OK?.

Od jakiegoś już czasu zauważam w mediach oraz na portalach społecznościowych typu Facebook (Meta) nachalne wręcz propagowanie różnego rodzaju zboczeń na tle seksualnym. Żeby nie być gołosłowną, podam kilka konkretnych przykładów:

Międzynarodowy Związek Pływacki FINA wykluczył transpłciowe pływaczki z zawodów dla kobiet, które przeszły etap męskiego dojrzewania. W zamian za to ma powstać „otwarta” kategoria sportowa dla transpłciowych kobiet. W końcu wszyscy jesteśmy ludźmi i nikogo nie powinno się wykluczać (bądź traktować gorzej od innych).



więcej:
https://noizz.pl/spoleczenstwo/zawody-plywackie-transplciowe-plywaczki-wykluczone/cemfqfn?fbclid=IwAR1YYq_4Es4D_a0Ob7wTezrfMaACQU8c2WNno_-pjlNGq9J7M7E3faWvhZ4

Drugi news płynie ze świata muzyki. Znana wszystkim piosenkarka, aktorka oraz tancerka Jennifer Lopez wystąpiła niedawno na scenie w duecie z jednym ze swoich dzieci. I nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie to, że swoją sympatyczną oraz bardzo utalentowaną córkę – J.Lo przedstawiła zgromadzonej publiczności używając zaimków neutralnych płciowo. Tabloid spekuluje, że być może nastolatka jest osobą „niebinarną” i w ten sposób artystka chciała okazać jej wsparcie (czyżby USA stygmatyzowały środowiska LGBTQ? Bardzo interesujące, gdyż jeszcze do wczorajszego wieczora żyłam sobie w przekonaniu, że tylko Polska jest pełna nienawiści, homofobii i wzajemnych uprzedzeń. Bo w końcu tak o nas piszą zagraniczne media, prawda?).





Ale cóż to właściwie znaczy być „niebinarną”, „qeer” czy „trans”? Pytam czysto retorycznie nie atakując nikogo, gdyż za czasów mojej młodości (czyli jakieś dwadzieścia lat temu) nie było tego typu określeń, zaś szkoła uczyła mnie, że są dwa rodzaje ludzkiej płci: mężczyzna i/lub kobieta. Teraz okazuje się, że istnieją także inne płcie. Mało tego: mogę sobie spośród nich wybrać tą, z która się „utożsamiam”. Jak mi się znudzi bycie kobietą (lub zwyczajnie przestanę się nią czuć), zawsze mogę dokonać coming outu, przejść operację zmiany płci i stać się „trans”, „drag queen” czy kimkolwiek zechcę (kozicą też?. Bo z nią się najbardziej „utożsamiam”?).

Nie wiem, czy wiecie, ale Austria odrzuca podział społeczeństwa wyłącznie na kobiety lub mężczyzn. W tamtejszych urzędach podczas rejestracji już wkrótce będzie dostępnych sześć rodzajów płci do wyboru. Zgodnie z projektem nowelizacji przepisów, obywatele będą mogli w rubryce płeć wybrać nie tylko opcje „kobieta” lub „mężczyzna”, ale także: „różna”, „inter”, „otwarta” i „nieokreślona” (opisuje niemiecki dziennik „FAZ” wskazując, że decyzję podjęła rządowa koalicja ÖVP i Zielonych). Niebawem doczekamy się reklam telewizyjnych w stylu :
„Queer. I życie jest piękniejsze”

dla ciekawych:
https://www.tvp.info/60850703/austria-szesc-plci-do-wyboru-kobieta-mezczyzna-rozna-interplciowosc-otwarta-nieokreslona-rzad-karla-nehammera-podjal-decyzje

To wszystko jest dla mnie żenujące i po prostu niesmaczne. Ale nic to! Okazuje się, że można zidiociec (ups! przepraszam: być „nowoczesnym” ) jeszcze bardziej. I tu posłużę się ostatnim przykładem. 66-letniego szkota spotkała ostatnio przykra i zaskakująca sytuacja. Pan Sinclair od czterdziestu lat regularnie oddaje krew potrzebującym. Jest dla niego rzeczą absolutnie naturalną, że trzeba pomagać. Tym bardziej, że ze względu na trwającą pandemię Covid, liczba krwiodawców drastycznie spadła (cytuję za „The New American”). Aby polepszyć sytuację i uzupełnić niedobory, Narodowa Służba Zdrowia całkiem niedawno rozpoczęła kampanię rekrutacji miliona nowych dawców w ciągu kilku kolejnych lat. I tak pewnego dnia nasz senior z południowej Szkocji przychodzi po raz kolejny do punktu poboru krwi. Jakież jest jego zdziwienie, gdy musi odpowiedzieć w formularzu kwalifikującym go do oddania krwi na pytanie: „czy jest obecnie w ciąży lub urodził w ostatnim czasie?” (pisownia oryginalna). Nie, nie popełniłam błędu moi drodzy. Tak między innymi wygląda neutralność płciowa w praktyce .





W zasadzie dziwi mnie zmieszanie i oburzenie pana Sinclaira…. pytanie jest przecież bardzo proste i jak najbardziej na miejscu. To przecież całkiem normalne, oczywiste i uwarunkowane biologicznie, że blisko 70-letni staruszek może zajść w ciążę. Brzuchaci i jęczący z bólu staruszkowie na porodówkach to przecież częsty widok, prawda?. Koniec końców mężczyzna niestety krwi nie oddał. Nie chciał bowiem odpowiedzieć na to pytanie. Powód? W tym miejscu przytoczę jego własne słowa: „Jestem przecież 66-letnim mężczyzną, a to pytanie jest po prostu absurdalne i ma na celu tylko i wyłącznie promowanie inkluzywności”:

To nonsens i denerwuje mnie, ponieważ na krew czekają bezbronni ludzie, w tym dzieci, i rozpaczliwie potrzebują pomocy. Ale odmówiono im mojej krwi z powodu obowiązku odpowiedzi na pytanie, na które nie można odpowiedzieć.!

I poniekąd ma rację. Potwierdza to samo szefostwo Szkockiej Narodowej Służby Transfuzji Krwi (SNBTS), która przeprosiła co prawda pana Sinclaira za zaistniałą sytuację, ale odmówiła wycofania się ze swojego stanowiska podtrzymując w mocy swoją opinię: ​mężczyźni muszą informować bank krwi o stanie ich ciąży:

Doceniamy wsparcie każdego z naszych darczyńców i dziękujemy panu Sinclairowi za jego wieloletnie zaangażowanie. Podczas gdy ciąża jest istotną kwestią tylko dla osób, których płeć biologiczna lub płeć przypisana przy urodzeniu jest płci żeńskiej, płeć przypisana przy urodzeniu nie zawsze jest wizualnie oczywista dla personelu. „Zmiany w społeczeństwie” powinny zaistnieć tylko wtedy, gdy mają jakiś sens dla społeczeństwa jako całości – a nie dla marginalnych grup danego społeczeństwa. W swoich wysiłkach, aby niewielka część społeczeństwa poczuła się lepiej, instytucje rządowe, takie jak SNBTS, wolałyby raczej zaryzykować urazę większości społeczeństwa bezsensownymi pytaniami biologicznymi niż urazić wrażliwość kilku niestabilnych emocjonalnie osób transpłciowych.

Czyli lepiej pozbawić się zapasów krwi, niż urazić znikomy procent społeczeństwa określeniem Pan/ Pani? No tak. To bardzo logiczne. Normalnie wszystko mi z wrażenia opada. Szczęka, nogi, ręce a nawet cycki (nie no…żartuję, cycki mają się dobrze). A tak już całkiem na poważnie: dla mnie określenia typu „queer”, „osoba niebinarna” itp. to zwyczajny pseudonaukowy bełkot, którym ogłupia się wrażliwych, młodych, często mocno poranionych emocjonalnie ludzi, którzy byli poważnie zaniedbywani w domach rodzinnych, na skutek czego poszukują sensu życia, własnej tożsamości, szczęścia, uwagi, akceptacji i miłości na zewnątrz. To jeden z wielu elementów dehumanizacji, trwającej od kilku dekad medialnej wojny o umysły i dusze ludzi. Ale to tylko moje prywatne zdanie, z którym wcale nie musisz się zgadzać. Ja patrzę na to właśnie w taki sposób. Jesteśmy świadkami kolejnego etapu tego „wielkiego postępu”, za którym stoją niezwykle wpływowe media, hojnie dotowane przez miliarderów, którzy pomimo całej swojej majętności oraz władzy – sami siebie nienawidzą…..