Historia pewnego penisa

Dzisiejszy post z racji dość długiego przestoju, będzie luźny oraz żartobliwy. Historia, którą przytoczę poniżej z pewnością wzbudzi w umysłach statystycznych Polaków niemałe zaskoczenie, szeroki uśmiech, a nawet święte oburzenie… Do opublikowania tej anegdoty skłoniła mnie Martyna Wojciechowska -znana i lubiana podróżniczka, dziennikarka oraz pisarka. Prowadząca „Automaniak”, „Dzieciaki z klasą” czy „Kobieta na końcu świata” – dość chętnie dzieli się ze swoimi fanami niezwykle barwnym oraz intensywnym życiem. Nie należę co prawda do szerokiego grona „followersów” pani Martyny, jednak jakiś czas temu opublikowała na swoim Instagramie zdjęcie, które przykuło moją uwagę i wprawiło w osłupienie…W końcu nieczęsto widzi się na cmentarzu groby z monumentalną rzeźbą męskiego przyrodzenia, prawda? :). Wykonany na życzenie zmarłej obelisk ma 165 centymetrów i waży ponad 270 kilogramów!

A oto, co ma do powiedzenia na ten temat tego projektu sama Martyna:

To nie żart. Takie właśnie było ostatnie życzenie pochodzącej z Meksyku 99-letniej Catariny Orduña Pérez, która zmarła w ubiegłym roku. Rodzina je spełniła i niedawno odsłonięto dzieło miejscowego rzeźbiarza na jej grobie. (…) Rodzina i przyjaciele Catariny zgodnie twierdzą, że ta nietypowa ozdoba jest w jej stylu, bo zawsze była awangardowa i lubiła łamać tabu. Kochała życie i czerpała z niego wiele radości. Doña Cata, bo tak nazywali ją bliscy, była też bardzo pracowita i szanowana przez lokalną społeczność miasteczka Misantla.

Jak można się domyśleć – pod opublikowanym postem znanej podróżniczki pojawiła się lawina komentarzy. Celebrytka podeszła do tematu z humorem oraz dystansem, dodając przy tym: „chociaż uwielbiam tę historię, to nie jestem jednak zwolenniczką masowego umieszczania penisów na grobach”. :). Reakcje zainteresowanych internautów jak zwykle były różne. Część fanów obieżyświatki podeszła do penisowego incydentu lekko i z uśmiechem. Nie zabrakło jednak także krytycznych, pełnych dezaprobaty wypowiedzi:

U nas taki poziom poczucia humoru i dystansu jest nie do pomieszczenia w głowach szeroko rozumianych ‚ludzi’. Szkoda, bo szanuję bardzo zarówno zmarłą za życzenie, jak i społeczność za realizację.

Uważam, jednak że akurat cmentarz to nie jest odpowiednie miejsce na ogromnej wielkości pomnik męskiego przyrodzenia. Jest to bardzo egoistyczne i niesmaczne posunięcie.


I właśnie po to są standardy, moda, kicz, dobry smak, savoir-vivre itp. itd. w tym wypadku ani to ładne, ani spełniające jakąkolwiek funkcje.

Na pewno każdy, kto przyjdzie na grób, się uśmiechnie.

Moją pierwszą reakcją na tą publikację było zaskoczenie oraz zażenowanie. Dla mnie tego typu sytuacja to niemałe zgorszenie. Ani to sensowne, ani śmieszne. Zgodzę się z tym, że nie wszystko należy brać do siebie. Traktować życie „zbyt serio”, jak twierdzi pani Martyna. Takie podejście nie jest dobre dla naszej psychiki. W dodatku pozbawia nas radości. Zabiera lekkość bytu. Nuży. Nie da się przejść przez życie bez odrobiny zdrowego dystansu, odrobiny egoizmu i poczucia humoru. Byłoby to na dłuższą metę po prostu nie do zniesienia. Z drugiej zaś strony wszystko ma swoje granice. Moim zdaniem publiczny cmentarz to najmniej odpowiednie miejsce na prezentacje tego typu arcydzieł. Od tego są muzea, galerie, biblioteki, teatry, kina oraz inne instytucje szeroko pojętej kultury. Doceniam fakt, że pani Martyna oprócz dzielenia się relacjami z odbytych wojaży, często porusza w swoich wpisach tematy trudne, niewygodne i niezwykle ważne. Jednak tym razem znana podróżniczka przekroczyła granice dobrego smaku….Przynajmniej w moim odczuciu. A Wy? Preferujecie tego typu „rzeźby” jak penis, wagina czy cycki na ludzkich grobach?:)